Ikona Matki Bożej Fatimskiej cz.II – historia ikony z Doniecka

Wydarzenia ostatnich dni skłaniają mnie do tego, by po latach napisać drugą część opowieści o Fatimskiej ikonie Matki Bożej.

Ikona z Doniecka wraz z szybą, na której w cudowny sposób pojawiło się odbicie
Ikona z Doniecka wraz z szybą, na której w cudowny sposób pojawiło się odbicie.

Dwie główne ikony Matki Bożej Fatimskiej

Na świecie są dwie główne ikony tego typu. Pierwsza znajduje się w Carskim Siole w Petersburgu. O tej ikonie i historii powstania tego wizerunku pisałam we wpisie „Ikona Matki Bożej Fatimskiej W Tobie Jedność cz.I – petersburski pierwowzór ikony”.

Druga znana ikona tego typu znajduje się w Doniecku. Była ona namalowana na zamówienie cerkwi grackokatolickiej, a obecnie stanowi główną świętość Sanktuarium Matki Boskiej Fatimskiej w tym mieście.

Matka Boża Fatimska

Ikona Matki Bożej Fatimskiej znajdująca się w Doniecku

Czytaj dalej →

Ikona świętego Szarbela (Charbela) – drugie podejście.

 

Spojrzenie św. Szarbela (Charbela)

Spojrzenie św. Szarbela (Charbela) z mojej ikony

Zmotywowana Waszymi komentarzami wracam do pisania bloga o ikonach

 Pierwsza ikona św. Szarbela (Charbela)

Moją pierwszą ikonę tego mnicha-cudotwórcy z Libanu opracowałam w 2014 r.

Zdecydowałam się wtedy na to, by wizerunek przedstawiał świętego Szarbela z otwartymi oczami. Studiowałam wygląd maronickich habitów. Na odzieży umieściłam też znak tego zakonu.

Druga ikona świętego Szarbela (Charbela) mojego pędzla

Wzór do ikony

Minęło 6 lat, zanim po raz drugi postanowiłam napisać ikonę tego świętego. Tym razem wzorowałam się na tajemniczym zdjęciu, które jest obecnie inspiracją dla większości jego współczesnych wizerunków (o historii tej fotografii pisałam we wcześniejszym wpisie. Link podaję na końcu). Czytaj dalej →

Modlitwa ks. Romana Narytnyka po Mszy kończącej warszty pisania ikon w Bydgoszczy w lutym 2021

aa
Na warsztatach Pisania Ikon w Bydgoszczy oddychaliśmy dwoma płucami Chrześcijaństwa. Uczestnikiem zajęć był ks. Roman Narytnyk, proboszcz parafii greckokatolickiej pw. św. Michała Archanioła w Bydgoszczy. Ojciec koncelebrował codzienne Msze Święte odprawiane w domu Fundacji „Wiatrak”. Na uroczystej liturgii z obrzędem poświęcenia ikon powstałych w czasie warsztatów, zaśpiewał pieśń – modlitwę swojego ojca, który również był księdzem. Myślę, że to spotkanie nie było przypadkowe. Kaplicy w „Wiatraku” patronują Jan Paweł II i Matka Teresa z Kalkuty, a sam dom zwany jest „Domem Jubileuszowym Jana Pawła II”.
Posłuchajcie tej pięknej modlitwy.

Modlitwa przed przystąpieniem do pracy (z akatystu do Ducha Świętego)

Ikona Chrystusa Pantokratora

Ikona Chrystusa Pantokratora

Większość z piszących ikony zapewne zna Modlitwę Ikonografa. W mojej grupie i podczas prowadzonych przeze mnie zajęć modlimy się inną modlitwą – fragmentem Akatystu do Ducha Świętego. Fragment ten wybraliśmy ze względu na wersy, które mówią o Dobru (bo nazwa mojej Grupy – Agathos, znaczy właśnie „Dobry”, tak, jak dobry jest Bóg, i jak dążymy do tego, by nasza praca była dobra) i o świetle, niezwykle ważnym w ikonach. Postanowiłam go tutaj zamieścić, aby ta piękna modlitwa mogła być poznana także przez szersze grono.
Modlitwa przed przystąpieniem do pracy (z akatystu do Ducha Świętego)
„Światło w ciemnościach świeci” – powiedziałeś o sławionym na równi z Tobą
i współ uwielbianym Chrystusie.
Stałeś się tym dla ludzi, czym być miałeś
w pierwotnych zamierzeniach Stwórcy.
Przyjdź korzeniu rozumu,
Przyjdź geniuszu twórców,
Przyjdź, który śpiewasz w pieśniach,
Przyjdź, którego głosi muzyka,
Przyjdź źródło zachwytu poetów,
Przyjdź, który mówisz przez oratorów,
Przyjdź, który ożywiasz marmur,
Przyjdź, który prowadzisz pędzel malarza, Czytaj dalej →

TWÓRZ SIĘ I MÓDL

 

Życie jest jak pisanie ikony.

Ile podartych  szkiców,  prób, poszukiwań, linii namalowanych tylko  po to, by je za chwilę zakryć, nietrafionych kolorów, nim znajdzie się te jedyne, najlepsze, najpiękniejsze,

Ile plam i pobrudzeń wymagających doczyszczenia, zanim wizerunek  będzie gotowy.

Ile błędnych śladów pędzla, który omsknął się z właściwego toru.

Ile pomyłek, które spowodowały konieczność podjęcia niestandardowych działań, dzięki którym ikona nagle okazywała się lepsza!

Ile szukania własnego miejsca w życiu, sensu, celu, spełnienia.

Ile przy tym  błędów młodości, których czasem trochę wstyd, ale bez których nie byłabym tym, kim jestem.

Ile przekroczonych granic, raz z poczuciem zwycięstwa, innym razem pogubienia i kompletnej porażki.

Ile upadków i powstań. Ile prób doczyszczenia utytłanej duszy.

Twórz się i módl.

Aż powstanie Piękna Ikona!

Życie jest jak pisanie ikony

tvn wy

Wystawa ikon w Świętej Lipce. TVN Ketrzyn

Relacja telewizyjna przedstwiająca dwa nurty obecne we współczesnej ikonografii prezentowane w Muzeum w Świetej Lipce. Jeden to nurt tzw. nowej ikony prezentowany przez prace wykonane w czasie Mięzynarodowych Warsztatow w Nowicy, drugi zaś to ikona klasyczna mojego pędzla.

Lipiec 2020 r.

tvn wy

Wiersz Ryszarda Walkowskiego – uczestnika warsztatów w Fabryce Sztuk w Tczewie w lutym 2018 r.

IMG_9455 kopia

Rozprzeprószenia nad deskami w Tczewie.

Warsztaty pisania ikon w Fabryce Sztuk.

Raport.

 

Do Fabryki przybyliśmy w sobotę,

przywitała nas p. Kamila.

Pewnie tego nie wiecie,

ale jest to Osobistość w sferze kultury

za 2017 r w tczewskim powiecie.

 

W poniedziałek, w trójdzielnej

na powitanie wyściskała mnie pani Alicja

- matka i dyrektor Fabryki.

To nie to, że ja taki przystojny,

to Alicja taka serdeczna.

 

Uczynię ikonę matki Bożej Nieustającej Pomocy

temat wielki i bardzo miły

ale przecież nie ponad moje siły. Czytaj dalej →

Relacja z eksperymentu Angelos na MAGIS 2016 w ramach Światowych Dni Młodzieży

 

mg-35

Eksperymant Magis w Świętej Lipce

Sięgając pamięcią do lipca zapraszamy na relację z eksperymentu Angelos na MAGIS 2016 w dniach 17 -23 lipca 2016.

To były dni niesamowite! Pełne mocnych wrażeń, spotkań i emocji, wzajemnej fascynacji sobą 20-sto osobowej grupy młodzieży z trzech kontynentów: Azji, Afryki i Europy. Niesłychanie zdolni, otwarci i ciekawi świata młodzi ludzie z Mozambiku, Zimbabwe, Korei Południowej, Indii, Hiszpanii i Francji, na tydzień przed krakowskim spotkaniem z papieżem Franciszkiem, zjechali do Świętej Lipki. Tu w ciszy i skupieniu chłonęli, oczyma i uszami, opowieści wprowadzające ich w świat bytów anielskich; studiowali pędzlem i głosem ich nieziemska naturę….Po pięciu dniach wyłaniania się spod warstw koloru, powstały intrygujące wizerunki serafinów i cherubinów, które wszyscy uczestnicy – pięknie oprawione i pobłogosławione przez ojca Dawida – zabrali ze sobą w świat. Czas oprócz warsztatów ikonowych i śpiewu liturgicznego przeznaczyliśmy na wykonanie pięknego sztandaru naszego eksperymentu-oczywiście z Aniołem, a także na poranne ćwiczenia oddechowe i popołudniowe gry i zabawy integracyjne, które prowadzili dwaj młodzi Jezuici – Dawid z Hiszpanii i Mark z Indii (studiujący we Francji). Była codzienna liturgia i spotkania w kręgach Magis, były tez wycieczki pod przewodnictwem kustosza ze Świętej Lipki, ojca Aleksandra Jacyniaka. Wybraliśmy się do Wilczego szańca w Gierłoży, do cerkwi grekokatolickiej, zboru ewangelickiego i średniowiecznej katedry w Kętrzynie oraz na miejsce archeologicznych wykopalisk, w sąsiednich Bezławkach. A w ostatni wieczór nie zabrakło kiełbasek pieczonych nad ogniskiem, gdy do Lipki dotarły jeszcze dwie inne grupy magisowe. Zostaliśmy obdarowani niezwykle tym spotkaniem, pełnym serdeczności, ciepła i czystej energii młodych, podążających za Wezwaniem.

 Małgorzata Dżygadło – Niklaus ze Scholi Węgajty i Grupy Agathos.

13731602_1839958926233444_2919428852948940248_n

Magis 2016 Światowe Dni Młodzieży

13700203_606806409493223_1981143073032190488_n

Relacja z warsztatów pisania ikon w Świętej Lipce w lipcu 2016 r.

img_1875-kopia

Ikona świętego Mikołaja była jednym z tematów tegorocznych warsztatów w Świętej Lipce prowadzonych przeze mnie z Grupą Agathos

W zeszłym roku po raz pierwszy prowadziłam wraz z Grupą Agathos warsztaty pisania ikon przy Sanktuarium w Świętej Lipce. Zachęceni zeszłorocznym doświadczeniem postanowiliśmy także i tego lata poprowadzić kurs ikonopisania w Świętej Lipce. Zatytułowaliśmy  go „Korzenie sztuki sakralnej”, by podkreślić, że ikona ukształtowała się w czasach, gdy kościół był jeszcze niepodzielony. Jest to szczególnie istotne w miejscu, w którym króluje Maryja czczona pod wezwaniem Matki Bożej Jedności Chrześcijan. Możliwość codziennego uczestniczenia w Eucharystii w tym wyjątkowym miejscu była dla nas niezwykle cenna.

Zajęcia prowadziły trzy osoby z Pracowni Ikonopisania Grupa Agathos: Katarzyna Barszcz, Małgorzata Dżygadło -Niklaus i Ewa Grześkiewicz. W warsztatach wzięło udział kilkunastu uczestników z różnych części Polski, reprezentujących różne poziomy zaawansowania. Ci, którzy nie mieli jeszcze do czynienia z pisaniem ikon, pracowali nad Obliczem Zbawiciela. Osoby, które były średnio zaawansowane, pochyliły się nad ikoną Anioła Pańskiego i Matki Bożej. Najbardziej zaawansowani pisali ikonę Jana Chrzciciela bądź Świętego Mikołaja.

img_1866-kopia

Pierwsza ikona, którą pisze na naszych warsztatach adept ikonopisania to ikona Oblicza Chrystusa.

Czytaj dalej →

„Korzenie sztuki sakralenej” – warsztaty posania ikon i śpiewu w Świętej Lipce

P1050117 kopia

Świętolipskiej Pani, która króluje w Sanktuarium jako Matka Boża Jedności Chrześcijan, zapewne miłe są wszelkie działania wpisujące się w ideę kościoła niepodzielonego.  Warsztaty pisania ikon oraz śpiewu gregoriańskiego i bizantyjskiego „Korzenie Sztuki Sakralnej”, poprzez sięganie do źródeł sztuki sakralnej sprzed podziału chrześcijaństwa, nawiązują do tego właśnie nurtu.

Warsztaty odbyły się w lipcu 2015 r. w Domu Pielgrzyma tutejszego Sanktuarium. Prowadzili je członkowie pracowni ikonopisania  Grupa Agathos  oraz Schola Węgajty. Zajęcia miały miejsce blisko siebie, a efekty ich pracy przenikały się, by tak jak niegdyś, malarstwo i śpiew stanowiły całość doświadczenia sacrum.

W niedzielę poprzedzającą warsztaty ponieśliśmy ikony w procesji wokół Sanktuarium. Było to dla nas duże przeżycie. Jak powiedział o. Aleksander Jacyniak Po wielu latach ikony znów były obecne w procesji. Wizerunki Chrystusa, Matki Bożej i świętych trzymaliśmy przez pięknie haftowane ręczniki łemkowskie pochodzące z XIX i początku XX w., które wypożyczyła nam pani z cerkwi greckokatolickiej w Kętrzynie.  Podczas pobytu w Świętej Lipce dane nam było jeszcze raz uczestniczyć w procesji z ikonami. Tym razem ruszyliśmy przez krużganki kościoła za figurą Matki Bożej Fatimskiej w dniu jej wspomnienia. We wspaniałej akustyce krużganków piękny mocny głos pana Andrzeja Batora – światowej sławy barytona -  komponował się ze śpiewem wiernych sławiących Niepokalaną.

DSCN2415 kopia

Procesja z ikonami

IMG_1701

Procesja w z ikonami wokół Sanktuarium w Świętej Lipce

Uczestnicy Pracowni Ikony zmierzyli się z tradycyjną techniką tworzenia ikony. Otrzymali szpongowane deski lipowe zagruntowane według tradycyjnej receptury. Pod okiem osób z Grupy Agathos – Bartosza Bremera, Małgorzaty Dżygadło-Niklaus i Ewy Grześkiewicz – wykonali szkic, a następnie napisali ikonę. Pracowaliśmy nad ikoną Chrystusa Pantokratora, Matki Bożej Znaku, ikonami Archaniołów i Zwiastowania. Malowaliśmy temperą jajeczną – farbą, jaką stosowano jeszcze w Bizancjum. Rozmawialiśmy też o roli kanonu, bogatej symbolice i znaczeniu ikony.

P1050009 kopia

W pracowni

Czytaj dalej →

Film TVP z wystawy „Piękno Boga” w Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej Patronki Warszawy (maj 2009 r.).

Ikony Grupy Agathos

Ikony Grupy Agathos

Odnalazłam  film TVP z wystawy ikon Grupy Agathos „Piękno Boga” , która miała miejsce w  Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej na warszawskiej Starówce w maju 2009 r. Towarzyszyła ona obchodom 400 lecia sanktuarium. Dnia 9 maja 2009r. uroczyście otworzył i poświęcił wystawę Jego Eminencja ks. biskup Piotr Jarecki. W towarzystwie O. Superiora Adama Schulza, Rektora Sanktuarium, ks. Biskup z zainteresowaniem obejrzał całą wystawę. Przybył również Ojciec Prowincjał Dariusz Kowalczyk SJ Ksiądz biskup powiedział m.in.: „O ile ja się orientuję, to malowanie, czy pisanie ikon, to jest forma modlitwy, kontemplacji Pana Boga. Człowiek jest istotą społeczną, no i wspaniale, że nie tylko w pojedynkę, ale tak samo otwierając się na siostry i braci, potraficie wspólnie kontemplować Boga malując i pisząc ikonę. Coś pięknego! To już nie chodzi o to: czyje to będzie, kto jest twórcą. Prawda? Ale chodzi o to, żeby wspólnie wgłębiać się w Pana Boga, kontemplować Pana Boga, no i dawać Mu dostęp do naszego serca. Poprzez serce do naszego życia.” Licznie zebrani na uroczystości goście mieli sposobność wysłuchać trzech modlitw do Matki Bożej (w językach: greckim, łacińskim i starocerkiewnosłowiańskim), które zaśpiewał Johann Wolfgang Niklaus – kierownik artystyczny Scholi Teatru Węgajty.

.

Festiwal Sztuki Sakralnej w Pontigny – cz. I – przygotowania

Ależ się cieszę! Już wkrótce lecimy z częścią Agathosa i Scholą Teatru Węgajty na Festiwal Sztuki Sakralnej im. Andrieja Tarkowskiego do Francji. Festiwalowi patronuje syn rosyjskiego reżysera – Andriej Andriejewicz Tarkowski.

Schola zaprezentuje jeden ze swych dramatów liturgicznych – Ludus Danielis, my zaś opowiemy o ikonach w Polsce i poprowadzimy mini-warsztat przybliżający technikę pisania  i teologię ikony. Będzie to takie dotknięcie tematu, aż chce mi się napisać „dotknięcie Anioła”, bo nasze działania na festiwalu zatytułowaliśmy „Angelos Kyrios”, co znaczy Anioł Pański.

Bardzo jestem ciekawa wszystkich wydarzeń festiwalowych. Z Polski będą jeszcze artyści z Instytutu Grotowskiego. Wezmą oni udział w międzynarodowym spektaklu reżyserowanym przez Francuza, głównego organizatora wydarzenia.

Miejsce festiwalu to stare opactwo cysterskie ,pochodzące z XII w. Na zdjęciach prezentuje się majestatycznie

Abbaye_Pontigny

 

Nave-Sept07-DE4481sAR800

Nave-Jun05-DC2516sAR800

Jak podaje Wikopedia „W Pontigny przez dłuższy czas przebywali będący na wygnaniu arcybiskupi Canterbury Tomasz Becket, Stefan Langton i Edmund z Abingdon, który został pochowany w Pontigny. W opactwie pochowani są również królowa Francji Adela z Szampanii oraz Paul Desjardins, francuski filozof i pisarz.”

Bardzo jestem ciekawa wszystkiego, co będzie się tam działo. Zwłaszcza, że festiwal odbywa się w tym roku po raz pierwszy. Z pewnością zdam Wam relację :)

Wystawa ikon Grupy Agathos w Parafi św. Jakuba Apostoła w Tarchominie

Ewa Grześkiewicz , czyli Ja :)

Ewa Grześkiewicz , czyli Ja :)

Prezentacja ikon Grupy Agathos odbyła się 29-30 marca 2014 r. w kościele na warszawskiej Białołęce. Gościlismy w Parafi św. Jakuba Apostoła w Tarchominie . W sobotę Julita Jaśkiewicz poprowadziła medytację przed ikoną Chrystusa pantokratora napisana wspólnie prze członków naszej Grupy.W niedzielę 30 marca opowieścią wprowadziłam zebranych w świat ikony.

Zapraszam do obejrzenia krótkiej relacji z tego wydarzenia. Film zrealizowali Agnieszka o Klaudiusz Knettel, którym serdecznie dziękuję.

Wystawa ikon Grupy Agathos w Parafi św. Jakuba Apostoła w Tarchominie

Ikona Matki Bożej Fatimskiej „W Tobie jedność”. Cz I – petersburski pierwowzór ikony

Moje spotkanie z ikoną Matki Bożej Fatimskiej

Są takie ikony, które gdy raz je zobaczymy, długo zostają w naszych umysłach i sercach. Dla mnie jedną z nich jest Matka Boża Fatimska W Tobie jedność. Tak długo za mną chodziła, że postanowiłam napisać tę ikonę. Pracę rozpoczęłam od szukania informacji na temat historii wizerunku. Chciałam też upewnić się, czy dobrze rozumiem zawartą w nim symbolikę. Efekty moich poszukiwań przedstawię tym, w dwuczęściowym, artykule. Dziś zapraszam do przeczytania pierwszej części dotyczącej pierwowzoru pochodzącego z Petersburga. A ponieważ w obecnej chwili istnieje jeszcze jedna znana ikona tego typu – napiszę o niej wkrótce, w drugiej części artykułu.

Na początek ikona będąca efektem mojej pracy:

Ikona Matki Bożej Fatimskiej "W Tobie jedność" pędzla Ewy Grześkiewicz

Ikona Matki Bożej Fatimskiej „W Tobie jedność” pędzla Ewy Grześkiewicz

Powstawanie pierwowzoru – zamysł i pierwsze przymiarki

Franciszkanin, ojciec Aleksander Burgos, podczas swej wizyty w Moskwie w 2000 r. pomyślał, że chciałby by napisano ikonę Matki Bożej Fatimskiej. Pomysł ten  dojrzewał do 2002 r. , kiedy to zakonnik rozpoczął posługę w Rosji. Pierwszą rzeczą jaką uczynił było zasięgnięcie opinii kilku księży, zakonnic i wiernych z Petersburga, w którym to mieście objął parafię. Osoby te zachęciły go do realizacji pomysłu. Kolejnym krokiem było studiowanie ikonografii Matki Bożej i istniejących już przedstawień Bogurodzicy Fatimskiej.

Wizerunki z Fatimy i Koimbry inspiracją przy obmyślaniu koncepcji ikony

Dwa główne wizerunki, które stanowiły inspirację przy obmyślaniu koncepcji ikony, to dwa obrazy, jakie znajdowały się na półce w pokoju siostry Łucji. Jeden z nich pochodzi z małej kaplicy w Fatimie, drugi to obraz Niepokalanego Serca Maryi z Koimbry. Wspólne cechy obu przedstawień to nieco wydłużony kształt twarzy Maryi, Jej białe  szaty, różaniec i kula. Te symbole zostały przeniesione na ikonę.

Prawosławny ikonograf rozpoczyna pracę nad wizerunkiem Matki Bożej Fatimskiej

Do pracy nad wizerunkiem przystąpił rosyjski, prawosławny ikonograf. Pisanie ikony poprzedził głębokim przygotowaniem polegającym na studiowaniu literatury dotyczącej Fatimy i modlitwami. W tym czasie doświadczył poważnych chorób i wielu przeciwności. Jednak po dwóch latach ukończył ikonę.

Ikona Matki Bożej Fatimskiej znajdująca się w kościele katolickim w Carskim Siole w Petersburgu

Ikona Matki Bożej Fatimskiej znajdująca się w kościele katolickim w Carskim Siole w Petersburgu

Siostra Łucja popiera pomysł

Ojciec Aleksander przesyłał siostrze Łucji zdjęcia ikony na różnych etapach jej powstawania. Przełożona klasztoru w Koimbrze zawsze odpisywała księdzu tak samo, używając liczby mnogiej, słowami Nam się to podoba. Ojciec Aleksander rozumiał to tak, że przeorysza pokazuje zdjęcia siostrze Łucji, a odpisuje w imieniu jej i swoim. Po takich słowach praca była kontynuowana. Niestety siostra Łucja zmarła, zanim ikona została ukończona. Ojciec Burgos chciał jednak mieć pewność, że akceptowała przedsięwzięcie. Napisał więc list do jej przełożonej, zadając pytanie, co siostra Łucja sądziła o ikonie. Przeorysza odpisała, że siostra Łucja widziała zdjęcia i była zadowolona z petersburskiego przedsięwzięcia.

siostra Łucja

siostra Łucja

Czytaj dalej →

Pimenowska ikona Matki Bożej

Pimenowska ikona Matki Bożej

Pimenowska ikona Matki Bożej pędzla Ewy Grześkiewicz. Fot. 7sensesphoto.com

Gdy jakiś czas temu zwiedzałm Galerię Trietiakowską, zachwyciła mnie Pimenowska ikona Matki Bożej. Jest to ikona w typie Hodegetrii, co tłumaczyć można jako „Wskazująca Drogę”. Matka Boża wskazuje dłonią na swego Syna jako na drogę do zbawienia. Nazwa ikony pochodzi od imienia  metropolity kijowskiego Pimena, wraz z którym w XIV w.  przybyła z Konstantynopola na Ruś. Po śmierci  patriarchy umieszczona została w ołtarzu soboru Zaśnięcia Matki Bożej na moskiewskim Kremlu. Wkrótce zasłynęła ona cudami uzdrowień. Wierni pragnęli gościć tę ikonę w swoich domach. Tak powstał zwyczaj obnoszenia jej po mieszkaniach osób, które o to prosiły. W czasie jednej z takich pielgrzymek, po modlitwie w domu kupca, z ikony zaczęła wydzielać się cudowna mirra. W XVI w. ikonę przeniesiono do innego soboru, również znajdującego się na moskiewskim Kremlu – soboru Zwiastowania Przenajświętszej Bogurodzicy, a później do jeszcze innego miejsca, także mieszczącego się na Kremlu – specjalnego pomieszczenia, w którym było przygotowywane i konsekrowane święte krzyżmo. Tam znajdowała się do momentu konfiskaty przez władze radzieckie w 1918 r. Po tym wydarzeniu umieszczono ją w Państwowym Muzeum Historycznym, a następnie w Galerii Trietiakowskiej, gdzie znajduje się do dziś.

Matka Boża Pimenowska XIV w.

Matka Boża Pimenowska XIV w.

 

Matka Boża Pimenowska XIV w. Detal

Matka Boża Pimenowska XIV w. Detal

Napisana przeze mnie ikona Matki Bożej Pimenowskiej ma swoje początki w rumuńskich monasterach. Deska wykonana została w stolarni monasteru Stavnic. Stamtąd trafiła do klasztoru męskiego w Bucium, gdzie została zagruntowana. I tam ją znalazłam.

Czytaj dalej →

Moja pierwsza ikona świętego Charbela Makhloufa.

Moja pierwsza ikona świętego Szarbela (Charbela)

Moja pierwsza ikona świętego Szarbela (Charbela)

Tempera jajeczna na desce,

13 cm x 19 cm

Moje spotkanie ze świętym Charbelem

Jakiś czas temu skontaktował się ze mną pewien pan z pytaniem, czy posiadam ikonę świętego Charbela. Nie tylko nie miałam takiej ikony, ale nawet nie wiedziałam o istnieniu tego świętego. Ów człowiek przesłał  mi wtedy garść informacji, które zamieszczonych na różnych stronach internetowych. Muszę przyznać, że to, co przeczytałam, zrobiło na mnie wrażenie. Od tego czasu minął rok, a ja wciąż myślałam o nowo poznanym świętym. Obiecywałam sobie też, że kiedyś przymierzę się do jego ikony. Ale jak to w życiu – ciągle miałam coś  pilniejszego do zrobienia. Aż pewnego razu zadzwonił telefon. Odezwała się w nim moja znajoma – pani Basia.

- Dzień dobry  – zaczęła rozmowę. – Mam takie pytanie – czy mogłaby Pani napisać dla mnie ikonę świętego Charbela? Taką niedużą?

- Chętnie – odpowiedziałam. – Niedługo będę mogła zająć sie tym. – Czy  pisać ją w jakiejś intencji?

- Tak. Chciałabym bym za pośrednictwem świetego Charbela prosić o pokój na świecie – odparła.

Po kilku dniach z radością przystąpiłam do pracy.

Mam taki zwyczaj, że pisząc ikonę świętego staram się poznać go jak najlepiej. Zaczynam od czytania życiorysu, a następnie, chociaż częściowo, słów, które nam pozostawił. W związku z tym ponownie, tym razem dokładniej, przewertowałam  internet. Jednak wciąż czułam niedosyt informacji. Dzięki sieci wiedziałam, że są w sprzedaży książki o tym niezwykłym człowieku.  Chciałam je przeczytać. Jednak zanim zdążyłam udać się do księgarni –  znalazły się w moim domu. A było to tak: przyszłam kiedyś do pani Basi, by ustalić szczegóły dotyczące wyglądu ikony. Wtedy moja znajoma powiedziała:

- Mam dwie książki o świętym Charbelu. Mnie nie będą teraz potrzebne, bo wyjeżdżam na czterdzieści dni, a pomyślałam sobie, że chciałaby pani je przeczytać.

I tak w moich rękach znalazły się dwie publikacje: „ Świety Charbel – mnich cudotwórca. Życie, cuda, orędzie, modlitwy” Patrizii Cattaneo oraz „Święty Charbel. Orędzia z nieba”.

Zaraz po przyjściu do domu zanurzyłam się w lekturze.

Życie i cuda świętego Charbela

Świety Charbel to jeden z największych cudotwórców wśród katolickich świętych. Żył w XIX w. w Libanie. Był maronickim mnichem, pustelnikiem. Prowadził skromne, pełne świętości i skrajnej pokuty życie. Już na tym świecie czynił cuda. O jednym z nich opowiedział człowiek, który w owym czasie służył w klasztorze. Charbel poprosił go, aby przyniósł mu oliwy do Czytaj dalej →